Σε ύψωμα με πανοραμική θέα, κοντά στα χωριά Τσαχιανά και Βενί Μυλοποτάμου, 44 χλμ. ανατολικά του Ρεθύμνου.

Το Μοναστήρι ιδρύθηκε κατά την ενετική περίοδο. Υπήρξε αρχικά γυναικείο και είχε μεγάλη περιουσία, ωστόσο με την άφιξη των Τούρκων καταστράφηκε. Ξαναχτίστηκε και λειτουργούσε επί τουρκοκρατίας, αλλά λόγω της θέσης του υπήρξε συχνά σημείο μαχών κατά τον 19ο αιώνα, γι’ αυτό και πυρπολήθηκε το 1821.

Το Μοναστήρι είναι φρουριακού τύπου με τετράγωνο σχήμα. Στη μέση του περιβόλου βρίσκεται το καθολικό, αρχικά μονόκλιτη και στη συνέχεια δίκλιτη βασιλική αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρα και τη Γέννηση του Χριστού. Από την αρχική μορφή του συγκροτήματος σώζεται το καθολικό, η μανιεριστική κεντρική πύλη στα νοτιοδυτικά, τα αγροτικά εργαστήρια στη βόρεια πλευρά, οι στάβλοι και η κρήνη με τις ανάγλυφες παραστάσεις. Τα υπόλοιπα κτίσματα ανάγονται στον 19ο αιώνα. Το καθολικό περιβάλει ημιτελής ναός, μεγαλύτερος σε μέγεθος, που οικοδομήθηκε και αυτός τον 19ο αιώνα, αλλά εγκαταλείφθηκε μισοτελειωμένος.

Σε απόσταση 300 μέτρων, νότια της Μονής, στο σημείο όπου σήμερα συναντάμε την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, βρισκόταν αρχικά το Μοναστήρι της Χαλέπας, προτού μεταφερθεί στη σημερινή του θέση το 1673. Ο ναός είναι μονόχωρος, καμαροσκέπαστος και φέρει στην όψη το οικόσημο της οικογένειας των Καλλεργών, μιας από τις σημαντικότερες οικογένειες του νησιού επί ενετοκρατίας. Στο εσωτερικό η εκκλησία διασώζει τοιχογραφίες σε δύο στρώσεις. Οι παραστάσεις αγίων χρονολογούνται τον 13ο αιώνα, ενώ οι σκηνές από τον ευαγγελικό κύκλο είναι υψηλής καλλιτεχνικής αξίας και χρονολογούνται στα μέσα του 14ου αιώνα.