Κοντά στη Ρογδιά Ηρακλείου, σε μια περιοχή με πλούσια λατρευτική παράδοση.

Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς ιδρύθηκε το μοναστήρι, αλλά επιγραφή στη θύρα του αναφέρει τη χρονολογία 1635. Η ονομασία του παραπέμπει στην παράκτια μονή του Αγίου Σάββα, την οποία εγκατέλειψαν οι μοναχοί λόγω των πειρατικών επιδρομών, για να ιδρύσουν τη σημερινή μονή, σε θέση δυσπρόσιτη και ασφαλή.

Κατά την περίοδο της πολιορκίας του Χάνδακα από τους Τούρκους, η μονή Σαββαθιανών υπέστη πολλές καταστροφές, έχασε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας της και παρήκμασε ραγδαία φτάνοντας στη μεγάλη τουρκική επίθεση του 1648, όταν οι περιουσίες της δημεύτηκαν και οι μοναχοί αιχμαλωτίστηκαν.

Πολλοί μοναχοί της πολέμησαν κατά τη διάρκεια των κρητικών επαναστάσεων του 19ου αιώνα και δυο αγωνιστές, οι Ηρακλής Κοκκινίδης και Ευμένιος Βουρεξάκης, βρίσκονται θαμμένοι στον περίβολό της.

Ο κεντρικός ναός των Σαββαθιανών είναι σύγχρονος και είναι αφιερωμένος στο Γενέσιο της Θεοτόκου και στους Σαράντα Μάρτυρες. Η μονή διαθέτει επίσης κοιμητήριο, οστεοφυλάκιο, έναν παλιό μύλο, τραπεζαρία, αρχονταρίκι, κελιά και παλιό υδραγωγείο.

Το 1946 η μονή μετατράπηκε σε γυναικεία και εγκαταστάθηκαν εκεί οκτώ αδελφές από το μοναστήρι Δίβρυ της Πελοποννήσου.