Σε μια ξερή και άγονη περιοχή γεμάτη βυζαντινά μνημεία, σε απόσταση 70 χλμ. νότια του Ηρακλείου, στα νοτιοδυτικά της οροσειράς των Αστερουσίων.

Η Μονή Οδηγήτριας είναι ένα από τα σπουδαιότερα μοναστήρια της Κρήτης. Η ιστορία της συνδέεται στενά με την ιστορία των μικρών μοναστηριών και των ερημητηρίων της περιοχής. Πρέπει να λειτουργούσε ήδη από τον 14ο αιώνα, όπως μαρτυρά ο τοιχογραφικός διάκοσμος του καθολικού της.

Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας, η Μονή υπήρξε έδρα και καταφύγιο επαναστατών. Ταυτίστηκε με τον ήρωα Ξωπατέρα, έναν δυναμικό καλόγερο που πολέμησε μόνος του ολόκληρη στρατιά Οθωμανών, ώσπου τον σκότωσαν. Απομεινάρι του ένδοξου επαναστάτη είναι ο πύργος του Ξωπατέρα. Λειτούργησε επίσης ως κέντρο διάδοσης των καλλιτεχνικών ρευμάτων που έφταναν στην Κρήτη από την Κωνσταντινούπολη.

Η Μονή Οδηγήτριας είναι φρουριακού τύπου με μεγάλο οχυρό πύργο μέσα στον περίβολό της για την προστασία των μοναχών από τους πειρατές που έφταναν από τη νότια θάλασσα. Πάνω από την κεντρική πύλη του περιβόλου, η οποία χρονολογείται το 1568, υπάρχει τμήμα παλιάς οπής που ονομαζόταν «φονιάς» ή «καταχύτρα». Από αυτήν έριχναν καυτό λάδι ή μολύβι στους εχθρούς που πλησίαζαν.

Το καθολικό στο κέντρο του περιβόλου είναι δίκλιτος ναός αφιερωμένος την Παναγία και στους Αγίους Αποστόλους. Στο αρχικό κτίσμα έχουν γίνει διαδοχικές προσθήκες. Από τη Μονή σώζονται τέσσερεις αριστουργηματικές εικόνες του μεγάλου ζωγράφου της κρητικής σχολής Αγγέλου, οι οποίες εκτίθενται στο μουσείο της μονής.

Στη μονή υπάρχει ελαιοτριβείο που διασώζει ακέραιο τον εξοπλισμό του 17ου-18ου αιώνα.

Τηλ.: +30 2892 042364