Μονή Αγίου Χαραλάμπου
Νότια από την παλαιοχριστιανική βασιλική του Αγίου Νικήτα είναι χτισμένη η μικρή μονή του Αγίου Χαραλάμπου. Η ιστορία της μονής ξεκινά λίγο πριν το 1821, όταν στην περιοχή αυτή, όπου ήδη βρισκόταν ένας μικρός ναός αφιερωμένος στον Άγιο Χαράλαμπο, εγκαταστάθηκαν ο μοναχός Γρηγόριος και η Μοναχή Μαγδαληνή.
Ο μικρός αυτός ναός σύντομα επεκτάθηκε με την οικοδόμηση του βόρειου κλίτους. Λίγο αργότερα τα δύο κλίτη επεκτάθηκαν προς τα δυτικά και κατασκευάστηκαν τα υπόλοιπα κτίσματα της μονής. Για την κατασκευή της πρόσοψης του ναού χρησιμοποιήθηκαν μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη από τη βασιλική του Αστράτηγου. Τόσο η δυτική όψη όσο και η εσωτερική διαμόρφωση του Καθολικού, παραπέμπουν στο καθολικό της Μονής του Θεολόγου στον Πρέβελη και τα δύο μνημεία θα πρέπει να αποδοθούν στον ίδιο τεχνίτη.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν το ξυλόγλυπτο τέμπλο και οι εικόνες του Καθολικού. Ο ικανός αυτός τεχνίτης που εργάστηκε στον Άγιο Χαράλαμπο έχει συμβατικά ονομαστεί “Ζωγράφος του Φραγκοκάστελλου”. Ακολουθεί με αρκετή δεξιότητα την εικονογραφία, την τεχνική και την τεχνοτροπία της Κρητικής Σχολής σε μια αρκετά προχωρημένη εποχή. Έργα του βρίσκουμε και στη Μονή Πρέβελη. Δυστυχώς κάποιες από τις εικόνες της Μονής του Αγίου Χαραλάμπου έχουν κλαπεί. Το Καθολικό περιβάλλεται από τοίχο με πολεμίστρες. Δυτικά βρίσκεται το διώροφο συγκρότημα κατοικιών των μοναχών, χαρακτηριστικό δείγμα της τοπικής αρχιτεκτονικής.