Σε απόσταση 32 χλμ. νότια του Ηρακλείου, σε υψόμετρο 480 μέτρων.

Η Μονή ιδρύθηκε την ύστερη ενετική περίοδο και άκμασε την περίοδο της τουρκοκρατίας, οπότε και διατηρούσε σχολείο, πλούσια βιβλιοθήκη και μεγάλη ακίνητη περιουσία, ακόμα και στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας. Όταν επιδημία πανούκλας μάστιζε την περιοχή, ο Άγιος Γεώργιος θεωρήθηκε προστάτης άγιος του ντόπιου πληθυσμού και άρχισαν να του αφιερώνουν χρήματα και περιουσίες, με αποτέλεσμα η Μονή να γνωρίσει μεγάλη ακμή.

Το 1821 οι μοναχοί συμμετείχαν ενεργά στον απελευθερωτικό αγώνα με αποτέλεσμα να σφαγιαστούν και η Μονή να ερημωθεί για ένα διάστημα. Δεν άργησε να επανδρωθεί εκ νέου, διαδραματίζοντας ενεργό ρόλο στην επανάσταση του 1866, οπότε και προσέφερε μεγάλο μέρος της περιουσίας της για τη συντήρηση σχολείων.

Η δομή της Μονής θυμίζει τη λαϊκή κρητική αρχιτεκτονική του 17ου αιώνα και απλώνεται σε δύο επίπεδα. Στο χαμηλότερο βρίσκεται το δίκλιτο καθολικό, αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο και τη Μεταμόρφωση. Ο αρχικός ναός κατέρρευσε στον σεισμό του 1856, ενώ ο σημερινός κατασκευάστηκε το 1863 και είναι μεγάλος, με μνημειακά θυρώματα και ανάγλυφα διακοσμητικά μοτίβα. Το ηγουμενείο και το μαγειρείο, κτίσματα του 20ού αιώνα, βρίσκονται στα δυτικά του καθολικού, ενώ στα νότια είναι τα νεόδμητα κτίρια του μουσείου-βιβλιοθήκης, με ιερά κειμήλια και χειρόγραφα του 18ου αιώνα, καθώς και βοηθητικοί χώροι, όπως το ελαιοτριβείο των αρχών του 20ού αιώνα. Στα βόρεια και σε ψηλότερο επίπεδο αναπτύσσονται τα διώροφα κελιά των μοναχών.

Η Μονή Επανωσήφη αποτελεί τη μεγαλύτερη σε αριθμό μοναχών ανδρώα μονή της Κρήτης.