Στην περιοχή των Κάτω Ασιτών, 24 χλμ. νοτιοδυτικά του Ηρακλείου. Είναι χτισμένη στις υπώρειες του Ψηλορείτη, σε υψόμετρο 530 μ.

Η ίδρυση της Μονής ανάγεται περίπου στον 13ο αιώνα. Ως ιδρυτής της φέρεται ο αρχιερέας Σιλβέστρος.

Η ονομασία «γοργολαΐνης» παραπέμπει στο γρήγορο γέμισμα λαγινιού, δηλαδή στάμνας. Στη Μονή βρίσκεται όντως πηγή, από την οποία το νερό τρέχει με μεγάλη ροή, ωστόσο η παράδοση σώζει την παρακάτω ιστορία: Μια νύχτα ένας άνθρωπος διψούσε πολύ και μπροστά του εμφανίστηκε ένας καβαλάρης που του έφερε νερό. Αφού το ήπιε, ο άνθρωπος ρώτησε τον περαστικό ποιος είναι.  Αυτός του αποκάλυψε ότι είναι ο ίδιος ο Άγιος Γεώργιος, και επειδή του πήγε γρήγορα το νερό, ονομάστηκε και το μοναστήρι Γοργολαΐνη.

Το καθολικό ήταν αρχικά μονόχωρος καμαροσκέπαστος ναός και ολοκληρώθηκε το 1617, όπως μαρτυρά επιγραφή εντοιχισμένη στο υπέρθυρο της εισόδου, που φέρει και ανάγλυφο ενετικό λέοντα. Κατά τη διάρκεια των επαναστάσεων του 19ου αιώνα καταστράφηκε αρκετές φορές καθώς αποτελούσε έδρα επαναστατών, όπως του Φραγκιά Μαστραχά, ο οποίος και θάφτηκε στον περίβολο της μονής.

Σήμερα ο ναός είναι δίκλιτος, αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο και στον Άγιο Νικόλαο. Το καμπαναριό του κατασκευάστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα. Στο εσωτερικό, αξιόλογο είναι το ξυλόγλυπτο τέμπλο, έργο λαϊκής τεχνοτροπίας του 19ου αιώνα. Λόγω της μορφολογίας του εδάφους τα κτίρια αναπτύσσονται σε τρία επίπεδα. Στο υψηλότερο επίπεδο βρίσκονται το αρχονταρίκι, ξενώνες και ο ναός του Αγίου Αρσενίου του Καπαδόκκη, όλα νεότερα κτίσματα. Στο μεσαίο επίπεδο βρίσκεται η ενετική κρήνη, στην οποία υπήρχε και μαρμάρινο λιοντάρι ως το 1990, οπότε και εκλάπη.

Στο Μοναστήρι οι μοναχοί δεν χρησιμοποιούν ηλεκτρικό ρεύμα και μεγάφωνα στις λειτουργίες, γεγονός που δημιουργεί κατανυκτική ατμόσφαιρα για τους πιστούς που παρευρίσκονται.

Τηλ.: +30 2810 861390